Saya rasa lucu untuk melihat Presiden MCA Wee Ka Siong menunjukkan reaksi yang kuat terhadap wawancara saya di Mingguan Malaysia semalam berkenaan “MCA Agak Sesat”.
“MCA Agak Sesat” adalah persepsi orang ramai terhadap MCA, ia juga merupakan realiti dan dilema yang dihadapi oleh MCA. Oleh itu, Wee Ka Siong memang tidak perlu berdalih.
MCA telah kalah teruk dalam empat Pilihan Raya Umum berturut-turut sejak tahun 2008. Ini menunjukkan bahawa parti itu telah kehilangan sokongan daripada masyarakat Cina, dan ia hanya bertahan dengan bergantung pada penyokong UMNO sahaja.
Selepas berlakunya “Langkah Sheraton” pada 2020, MCA segera membentuk kerajaan dengan PAS dan parti politik lain melalui pintu belakang. Sebelum ini, MCA pernah kuat mengecam DAP kerana bekerjasama dengan PAS di bawah Pakatan Rakyat di peringkat negeri, tetapi pada 2020, MCA bertukar pendirian politik dan menampar mulutnya sendiri dengan bekerjasama dengan PAS dalam kerajaan. Bukankah ini kehilangan arah dan “sesat”?
Selain itu, selepas Pilihan Raya Umum pada November 2022 dan sebelum kerajaan persekutuan baru dibentuk, Wee Ka Siong dan Ahli Parlimen Tanjung Piai, Wee Jeck Seng senyap-senyap menandatangani surat akuan bersumpah (SD) untuk menyokong Tan Sri Muhyiddin sebagai Perdana Menteri, dan sekali lagi bekerjasama dengan PAS yang pernah kuat dihentam berdekad-dekad oleh MCA.
Sokongan dua ahli parlimen MCA terhadap Tan Sri Muhyiddin telahpun disahkan oleh Pengerusi PAS Hadi Awang pada 30 November pada tahun yang sama, dan kedua-dua mereka memang tidak pernah menafikan tingkah laku rahsia ini.
Motif Wee Ka Siong dan rakannya menandatangani surat akuan bersumpah kepada Tan Sri Muhyiddin secara rahsia adalah semata-mata untuk menjadi menteri, sehingga sanggup tikam belakang BN, menunjukkan betapa taksubnya beliau ingin mendapatkan jawatan dalam kabinet. Ini mencerminkan MCA memang telah hilang prinsip politik dan sesat dari segi hala tuju politik.
Selain itu, PAS telah berulang kali mengeluarkan kenyataan dan dasar yang melanggari hak asasi manusia dan kebebasan individu, seperti mengenakan denda terhadap orang yang pakai seluar pendek dan sebagainya, tetapi MCA tidak melemparkan kritikan terhadap PAS seperti dahulu, bukankah ini sekali lagi menunjukkan MCA tidak berprinsip dan sesat?
Sebenarnya, adalah lebih baik bagi MCA untuk keluar dari BN dan kembali ke tangan Perikatan Nasional untuk memperbaharui hubungannya dengan Bersatu dan PAS.
[English Version]
“MCA has lost its direction” (MCA Agak Sesat) is the general perception of our society as Wee Ka Siong is obsessed with power
I find it intriguing that Wee Ka Siong felt compelled to issue a lengthy defensive response to my assertion in Mingguan Malaysia that ‘MCA has lost its direction’ (MCA Agak Sesat). This sentiment resonates widely within our society as a perception rooted in the current leadership’s pursuit of power.
The belief that ‘MCA has lost its direction’ is not merely a personal opinion but a reflection of public sentiment. This sentiment finds validation in the stark reality that MCA has faced defeat in four consecutive general elections since 2008, signalling a significant erosion of support, particularly within the Chinese community. Presently, the party relies precariously on a minimal backing from UMNO voters, an indication of a compromised existence.
MCA’s casual and shameless alliance with PAS, once considered an arch-enemy, to form the Perikatan Nasional (PN) government post the Sheraton Move in 2020 stands as a stark contradiction to its previous criticism of DAP’s cooperation with PAS within the Pakatan Rakyat (PR) state governments. This abrupt shift raises questions about MCA’s principles, hinting at a desperate and weakened state.
The revelation that Wee Ka Siong and Tanjong Piai MP Wee Jeck Seng clandestinely endorsed Tan Sri Muhyiddin Yassin for the prime ministerial position even before the 2022 general election further exemplifies MCA’s collaboration with PAS, revealing a blatant disregard for ethical standards. The confirmation by PAS Chairman Hadi Awang only solidifies this clandestine alliance, which Wee has not refuted.
Wee’s motives behind this covert action are transparent; a blatant pursuit of a cabinet position. His betrayal of BN illustrates an overwhelming fixation on official status and authority. Such self-serving manoeuvres only serve to affirm my assertion that MCA has strayed from its political compass.
PAS’ repeated violations of our fundamental rights and liberties, coupled with their derogatory remarks towards Malaysians—such as Hadi Awang’s comparison of people in revealing attire to animals—highlight a concerning disregard for basic freedoms. In the face of a Kota Baru incident where a woman was fined for wearing shorts, Wee Ka Siong’s deliberate silence to defend her is a clear indication of his reluctance to challenge PAS, likely to preserve their amicable ties. This instance further accentuates MCA’s loss of direction.
Given Wee’s alignment with Perikatan Nasional rather than the Unity Government, it would be more fitting for him to withdraw support from BN and openly embrace Perikatan Nasional and PAS. This move would better reflect his political allegiance and priorities.