Kenyataan tidak berperasaan Menteri Perusahaan Perladangan dan Komoditi YB Zuraida Kamaruddin bahawa “Orang Utan akan bunuh kamu” (Orang Utan will kill you) telah mencetuskan banyak kritikan dan perbincangan di media sosial. Beliau buat kenyataan ini bila diberitahu oleh duta Malaysia di Jeddah bahawa buku teks di negara-negara Arab mengandungi sentimen anti-minyak sawit, termasuk dakwaan perladangan sawit telah membunuh Orang Utan.
Sejak kejatuhan kerajaan PH di mana Khairuddin Aman Razali pegang Menteri Perusahaan Perladangan dan Komoditi (MPIC), kementerian telah cuba mempromosi minyak sawit secara agresif di Timur Tengah. Khairuddin telah menubuhkan pejabat promosi komoditi yang baru yang termasuk aktiviti Minyak Sawit Malaysia (MPOC) di Saudi Arabia, sebagai tambahan kepada dua lagi pejabat MPOC di Istanbul dan Cairo di Timur Tengah.
Saya percaya penekanan promosi minyak sawit di negara-negara Arab adalah disebabkan oleh peresapan sentimen anti-minyak sawit yang kuat di seluruh Kesatuan Eropah, dan mantan Menteri mungkin ingin menggunakan hubungan baik di antara Malaysia dengan negara-negara OIC untuk memudahkan kemasukan minyak sawit ke pasaran mereka.
Mantan Menteri Khairuddin dan Menteri Zuraida Kamaruddin mungkin tidak sedar bahawa sentimen anti-minyak sawit sebenarnya telah bertular di masyarakat Arab. Di kebanyakan tempat di Timur Tengah, minyak sawit tidak digemari oleh suri rumahtangga dan kebanyakan mereka lebih suka menggunakan minyak jagung dan minyak zaitun. Mereka menganggap minyak sawit mengandungi lemak yang tidak sihat. Jadi, hanya hotel dan sektor pembuatan makanan memilih minyak sawit kerana minyak ini mempunyai fungsi khas tertentu dan ia dijual dengan harga yang lebih rendah. Apa yang lebih teruk ialah, dakwaan orang Eropah bahawa penanaman pokok sawit telah merosakkan alam sekitar dan membunuh hidupan liar juga telah menular masuk dalam buku teks sekolah di Arab.
Minyak sawit dan produk minyak sawit selalu berada dalam 10 tangga ke atas dari segi nilai eksport Malaysia. Industri sawit adalah aktiviti ekonomi yang sangat penting dan penyumbang utama kepada KDNK negara kita. Sekiranya Malaysia sebagai negara pengeluar sawit tidak merangka strategi yang komprehensif untuk melawan sentimen anti-minyak sawit seluruh dunia, ia pasti akan menjejaskan industri minyak sawit kita dan menjejaskan kehidupan berjuta-juta orang yang kehidupan mereka bergantung kepada industri ini.
Saya berharap pengalaman Zuraida Kamaruddin di negara-negara Arab akan menyebabkan beliau faham dan melaksanakan dasar yang digubal oleh saya untuk menghentikan pengembangan penanaman sawit di Malaysia, di samping menggunakan ses daripada industri minyak sawit untuk menanam pokok jenis hutan dan mengamalkan projek hijau dan pemuliharaan hidupan liar yang dijejaskan oleh aktiviti manusia di bawah Malaysian Palm Oil Green Conservation Fund (MPOGCF).
Selepas saya tinggalkan kementerian MPIC, saya rasa amat kesal untuk melihat progres yang perlahan dari segi penanaman pokok jenis hutan di 2,500 hektar kawasan hutan yang terbiar di Lower Kawag di daerah Lahad Datu di Sabah; di samping projek penanaman rumput yang dimakan oleh gajah dengan tujuan mewujudkan koridor gajah di bahagian utara di Sabah. Program-program tersebut disambut baik oleh para NGO dan pakar pemuliharaan tetapi ia tidak diambil berat oleh mantan Menteri Khairuddin Aman Razali.
Kesemua projek ini digubal demi melawan persepsi negatif terhadap Malaysia dan memberi gambaran industri minyak sawit kita yang mengambil berat tentang pemuliharaan alam sekitar yang jarang diketahui oleh orang ramai.
Kekurangan strategi dari segi penanaman pokok jenis hutan dan pemuliharaan hidupan liar
************************************************************
Dalam jawapan bertulis Kementerian kepada soalan saya berkenaan projek di bawah Malaysian Palm Oil Green Conservation Fund (MPOGCF) di sidang Parlimen yang lepas, menteri berkata 13 projek telahpun dikenalpasti. Daripada senarai projek tersebut, ia jelas menunjukkan lembaga pemegang Amanah MPOGCF ataupun Menteri tiada strategi dari segi penggunaan dana tersebut. Projek penanaman pokok jenis hutan nampaknya beselerak di semua tempat di Malaysia, ia tidak akan membawa hasil yang dikehendaki, kerana dana tidak digunakan dengan adanya fokus. Misalnya:
*RM2 juta digunakan dalam penanaman semula pokok hutan di Putrajaya;
*RM420,000 digunakan untuk menanam pokok hutan di Melaka;
*RM2.85 juta digunakan untuk projek penghutanan semula central forest spine di Kelantan;
*RM1.2 juta digunakan untuk projek penanaman dan pemuliharaan pokok di Tamotani Kuala Terengganu;
*RM301,305 digunakan untuk penerbitan Buku Panduan Amalan Pengurusan Ladang Terbaik: Pengurusan Hidupan Liar di Kawasan Perladangan.
Sekiranya sumbangan daripada pengusaha industri untuk projek pemuliharaan hijau berselerak di semua tempat di Malaysia dan tidak ditumpukan pada kawasan yang berlaku konflik manusia dan hidupan liar, kementerian akan dilihat melaksanakan projek tanpa strategi. Jadi adalah susah bagi kementerian ataupun pengusaha minyak sawit Malaysia untuk mewar-warkan tentang usaha pemeliharaan alam-sekitar dan penjagaan hidupan liar oleh industri minyak sawit Malaysia.
Saya ingin menyeru Menteri Zuraida Kamaruddin untuk menyemak dan meneliti projek-projek pemuliharaan hijau di bawah MPOGCF, dan melaksanakan projek-projek ini secara sistematik dengan strategi komunikasi, supaya Malaysia boleh mewar-warkan projek-projek yang berimpak tinggi tertentu yang disumbang oleh industri sawit Malaysia untuk melawan dakwaan palsu terhadap minyak sawit di banyak tempat di dunia ini.
Teresa Kok